"Asla yalnız yürümeyeceksin..!" ("You will never walk alone..!")

Dayanışma ve destek duygusunun insana verdiği hazzı, bu denli kifayetli dile getiren başka bir şarkı var mıdır?

Varsa da; aynı içerikli şarkıların arasında 'Asla Yalnız Yürümeyeceksin'in yeri ayrıdır ve şüphesiz ilk sırayı alır.

Öyle olmasa, Frank Sinatra’dan Ray Charles’a, Elvis Presley’den Tom Jones’a, onlarca üst düzey yorumcu tarafından seslendirilir miydi?

Ünlü İngiliz futbol klubü Liverpool'un taraftarlarının, 1980’li yıllardan itibaren takımları için seçtiği bir marştır da bu şarkı…

2005 yılının Mayıs ayında İstanbul, çok önemli bir ‘Şampiyonlar Ligi’ finaline ev sahipliği yapar. Finalistler, Liverpool ve İtalya’nın güçlü takımlarından Milan'dır.

İlk yarı Milan’ın 3-0 üstünlüğüyle sona erer. İtalyan’lar kupadan artık emin gibilerdir.

İkinci yarı başlarken, Liverpool taraftarının takımına olan inancını söze döken bir şarkı çıkar sahneye. Liverpool taraftarı, birlik olmuş haykırmaktadır:

"Hayatın yollarında
Güneşin ışıkları da vardır, yağmur da
Güller de vardır, dikenler de…
Kahkaha da, sancı da
Kilometrelerce yürürken
Çok sert dağlar da çıkar önüne,
Çöller ve çok derin vadiler de.
Bazen çok hoştur yürüyüş.
Bazen fırtınalar eser…
O fırtınalı yollarda
Mucizeler de vardır, korkular da.
Sevgiyle coşarsın hep
Bazen göz yaşların damlar.
Bazen eğilirsin, bazen geriye düşer.
Hatalar yapılmak içindir,
Dersler öğrenmek için.
Ama istiyorum ki hiç unutma…
İstiyorum ki hep bil…
Asla yalnız yürümeyeceksin.
İnandığın sürece!.."

Maçın sonucu mu?
Bildiğiniz ya da tahmin ettiğiniz gibi...

Liverpool, 2005 yılının ‘Şampiyonlar Ligi’ şampiyonu oldu.